einde brasil

De iguacu watervallen waren echt prachtig, immens groot. We zijn ook gaan abseilen daar. Van 65 meter hoogte, met alleen een achtje, de klimmers onder ons weten vast wel wat dat betekend.. namelijk bijna in je broek plassen van angst ;) Toen verder op weg naar de pantanal met Marion een frans meisje die nauwelijks engels sprak, zijn haar toevallig vier keer op verschillende plaatsen tegen gekomen en dat geeft dan wel een band he, dan maakt het niet meer uit dat je er geen kont van snapt wat de ander zegt. In de pantanal hebben we in een kamp gezeten, gewandeld, gevaren, paard gereden, gevist met stukken koe in een vijver met alligators en piranhas gevangen en daarna opgegeten (smaakt naar vis). Was erg cool en relaxt. Veel verschillende mensen ontmoet. Hebben ook hoop andere beesten gezien. En gezwommen in een rivier waar de vissen aan je knabbelen. Maar goed nu zitten we in Corumba. De grens van bolivia is vandaag voor het eerst sinds twee weken weer open. De mensen schijnen hier geregeld te staken en dan de grens dicht te gooien. Vandaag maar snel over gaan anders zitten we hier dadelijk vast. En dan lekker 20 in de bus naar santa cruz, als we bij de bus komen tenmiste. Laten ons leiden door een 60 jaar oude braziliaanse g(ri)ek. Komt allemaal goed. Tot de volgende keer maar weer!