De hele mikmak

Ik zal eens heel wat mensen verbazen.. heb zelfs al mijn foto's gesorteerd. Dus pepoles dadelijk weten jullie alles.
Eerst even het verzoek (leo!!) om hoogst suggestieve opmerkingen niet als bericht op deze site te plaatsen ;) Ik check namelijk niet elke dag om opmerkingen te verwijderen.. Ik neem aan dat ge weet waar ik op doel? :) En voor de rest, dat blijft inderdaad eeuwig een vraag zonder antwoord.
Sqaushcompetitie is inmiddels over. Vorige week de laatste verplichting gehad. Aangezien we goed genoeg waren om alles te verliezen, mochten we de halve finales scheidsen. Mijn lift had een beetje vertraging wat uiteindelijk erop uitdraaide dat ik dus de scheids was. Samen met Diana een baan bijgehouden (idd de eerste Diana in mijn leven). Twee partijen gingen helemaal vloeiend, de derde daarentegen, een regelrechte ramp! Twee enorme stieren op de sqaushbaan, om de vijf seconden werd er een let aangevraagd. Nadat ik random tien minuten: stroke, let en no let geroepen had, werd er gevraagd of ze niet een andere scheids konden krijgen. En bedankt he! Met mijn opmerking dat dit geen sqaush meer was, gingen we een paar uur later na een biertje als vrienden uit elkaar.
Gisteren waaide het als een gek met onze zeilles, gaaf man! Leek wel alsof we echte schippers waren, hard dat het ging! Sharon en Swavek hebben het alleen een beetje tever gepusht en hadden een hele mooie kapseis (schrijft ge dat zo?). En deze kapseis gebeurde natuurlijk drie seconde nadat Swavek heel overtuigend riep, laten we wat techniek doen.. je raakt snel overzelfverzekerd in zo'n zeilboot. Ik heb alleen de boot verticaal in het water gekregen.. en, al wat ik nodig heb is een wonder, sloeg ie niet om. Daarna door naar de eerste echte poging tot surfen, en eigenlijk niet alleen een pogingen, we hadden er een paar hele mooie bijzitten. Ik zit er nu ook heel mooi met overal spierpijn bij.
Verder heb ik een fiets te leen gekregen (inc helm) voor de komende twee maanden.
Experimenten gaan gestaag, maar het blijft leuk. De planning is wel om nu heel hard te blijven werken voor de kerst.
Verder een contemporary dansvoorstelling bijgewoont. Jeetje, dat ik dat leuk zou vinden.
Salsa, tja, behoeft geen commentaar.
Dagelijkse koffie met het geweldig uitzicht heeft ook nog geen dolfijn opgeleverd.
Verder wordt het zomer hier.. en mijn systeem is het er niet mee eens. De laatste nacht dat ik meer dan vijf uur heb geslapen, kan ik me niet meer heugen.
En ter afsluiting het ongelooflijke (maar zekers waar gebeurde) bus verhaal. Althans, misschien ben ik wel close to hallucineren met dit slaapgebrek.
Maar goed, ik meen oprecht dat dit is wat ik dacht dat er gebeurde.
Ik was een biertje gaan drinken vorige week zaterdagavond in het centrum. Moest de laatste bus terug nemen (bij de weg, 20 voor 12 ging die, op een zaterdagavond he, maar goed) 20 minuten is de rit ongeveer. De laatste tien minuten raakte ik aan de praat met de chaffeur, zat eigenlijk net iets te ver weg om hem fatsoenlijk te verstaan. Dus hij draaide af en toe zijn hoofd. Allemaal interessante verhalen over de geschiedenis van de straatnamen in mijn wijk. Regelmatig moest ik vragen om wat te herhalen, moeilijk te verstaan op deze afstand zoals ik al zei. Hij draaid zijn hoofd op een gegeven moment weer, komt er een tegenligger, wij slingeren (omdat de chaffeur dus zijn hoofd draait) tegenligger raakt een lantaarnpaal, paal valt om, bus heel erg hard op de rem, ik gelanceerd, twee aziaten achter in de bus in shock, chaffeur stapt uit, verwijderd de paal van de weg, tegenligger is weg, chaffeur stapt weer in, Diana zegt: en waarom heet onze straat nu zo, en we rijden verder, chaffeur draait weer af en toe zijn hoofd...
TJA